KURŞUNLARIN DA RENGİ VAR – EMİNE ŞEÇEROVİÇ KAŞLI
Kitap 1992–1995
yıllarında yaşanan, bütün dünyanın televizyondan izleyip şahit olduğu Bosna
Savaşı’nın daha 7 yaşındaki çocuğun gözünden, kalbinden yaşananları anlatıyor.
Bu kitapta, bomba
nedir bilmeyen, barut kokusunu yaşaya yaşaya öğrenmiş; okula keskin
nişancılardan kaçmak adına zikzak çize çize, koşa koşa giden; mermi parçalarını
toplayıp onlarla oyun oynayan; okulda kitap deftere, evde çikolataya, şekere
hasret kalan; kendi yatağında değil, yardım paketlerinden gelen kaşındıran
battaniyelerin üzerinde, soğuktan titreye titreye yatıp bodrumlarda yaşayan
çocuklar var.
Bu kitapta,
eşlerini, çocuklarını savaşmaya göndermiş; vatanı için, çocuklarının geleceği
için uğraşan; elinde olmayan malzemeyle çeşit çeşit yemekler yapmaya çalışan;
yağ tenekelerinden soba, kakao ve mayayla çikolata yapan; kışın buzlu sularda,
kurşunların altında da olsa çocuklarına temiz kıyafet girdirmek için uğraşan
kadınlar var.
Bu kitapta, en zor
şartlarda dahi Allah’a şükredip umudunu yitirmeyenler var. Bu kitapta, ‘Siz’
kim, ‘Biz’ kim? anlamayan çocuklar var. Önceleri sokakta birlikte oynadığı
arkadaşlarının ailelerinin neden birden düşman kesildiklerini anlamayan
çocuklar…
Kitabın yazarı
Emine Şeceroviç’in iki abisi var, biri 16 yaşındaki Mersuddin, diğeri 18
yaşındaki Sinan. Emine iki abisine de büyük hayranlık besliyor, ikisini de çok
seviyor. Ama bir gün onu her şeyden küstürecek bir olay yaşanıyor. Arkadaşlarıyla
oturup sohbet ettiği bir vakit Sırplar dağdan ateş açıyorlar ve bulunduğu yerde
onu ve diğer arkadaşlarının hepsinin şehadetine sebep oluyorlar. Savaşta gülücüklerini
hiç eksik etmeyen Emine sessiz sakin köşe bucak saklanan bir kız haline
geliyor. Ailesi diğer abisi Mersuddin’i bir çare olarak Türkiye’ye gönderiyor.
Bir süre sonra artık hiçbir çaresi olmayan Emine ve annesi de, babasını geride
bırakarak, Türkiye’ye doğru yola çıkıyorlar.
“Ve hiç terk
etmediğimiz inancımızla birlikte, varıp varamayacağımız belli olmayan, hatıralarımızda
olan Türkiye’ye doğru yola çıktık.” Kitap bu her şeyi özetleyen cümleyle son
buluyor. Belki de bu her şeyi özetleyen cümleyle yeniden bir hayat başlıyor.
Yorumlar
Yorum Gönder